Είμαστε κι εμείς που ζούμε στο ευρύχωρο κλουβί
by Ionut Caras
Και μας λείπει εκείνο το σπουδαίο φτερό που σε κάνει να πετάς
Και μας πειράζει περισσότερο επειδή το θυμόμαστε…
Γι’ αυτό παριστάνουμε στον καθρέφτη ότι δεν είμαστε πουλιά
Με το ράμφος ξεριζώνουμε σιγά σιγά όλα τα φτερά
Ακόμη και τα πούπουλα
Να μην θυμίζει τίποτε το τότε
Μόνο ένας φόβος στη γωνία ειρωνεύεται
Αύριο μήπως χρειαστεί να αποδείξουμε ότι είμαστε ελέφαντες
Και δεν βρίσκουμε προβοσκίδα κυριακάτικα…
