(….και η Ελλάδα σαν την Σταχτοπούτα ένα πράμα….)
…..ήταν δώδεκα (το μεσημέρι μάλλον) όταν ακόμα χόρευε τσιφτετέλι πάνω στα τραπέζια. Όλα έγιναν τόσο ξαφνικά που δεν κατάλαβε πως βρέθηκε στο κρατητήριο. Το κεφάλι της ήταν βαρύ σαν μια τεράστια κολοκύθα. Έψαξε το κινητό της… «όχι ρε πού… μου, 300 ευρώ, δεν το πιστεύω…». Και ήταν τότε που εμφανίστηκε ο Μάνι (από το Σουλεϊμάνι)… Στάθηκε για λίγο σα να μην θυμόταν το όνομα σε κάποιο κουδούνι και μετά είπε:
-Το κινητό σου είχε πέσει στις σκάλες… έτσι σε βρήκα.
-Είχα πάει στο κομμωτήριο…
-Κοίτα δεν έχω χρόνο για εξηγήσεις, είμαι διπλοπαρκαρισμένος, δώσε μου τη λίστα!
-Δεν υπάρχει λίστα Μάνι, κάποιος χάκεψε το λογαριασμό μου στο facebook και χάθηκαν όλα….
….και είναι και κάτι ακόμη που πρέπει να μάθεις… Το αληθινό μου όνομα είναι Χελλέν! Χελλέν μι λέν σι λέν….
Νεκρική σιγή. Οι κάτοικοι της χώρας είχαν αποκοιμηθεί μεθυσμένοι σχεδόν στην αρχή του πάρτυ, δεν έμαθαν ποτέ τις σημαντικές λεπτομέρειες….
Απλά, βρέθηκαν κατευθείαν στο αυτόφωρο.
Η γόβα αυτή ποιανού είναι;
