Κρίμα!

Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Πολύ κρίμα γιατί…. όμορφος αυτός ο τόπος αλλά, άλλα λέει η γιαγιά του, άλλα ακούν τα αυτιά του……….

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail

| | , , , | 0 Σχόλια

ΤΟ ΟΓΔΟΟ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΟ

….όταν τις έδωσα και το όγδοο δικαιολογητικό ξεροκατάπιε. Στο βλέμμα της άστραψε ο φόβος ότι μπορεί να τα είχα όλα και να μη χρειαστεί να ξαναπάω την επόμενη. Παρακολουθούσε με αγωνία τα δάχτυλά μου να ξεφυλλίζουν τις Α4. Ένα δευτερόλεπτο πριν την τελευταία σελίδα χαμογέλασε με ανακούφιση. Έλειπε το εκκαθαριστικό!
-Θα ξαναρθείτε αύριο! Σήμερα δεν προλαβαίνετε, σε λίγο κλείνει η πόρτα!
Διόρθωσε τη στοίβα επιδέξια και μου την έδωσε.
Σπασίκλω! μου χαμογέλασαν τα μουστάκια της….
Νόμιζες ότι θα γλιτώσεις! και να μου ματιάξουν το γραφείο μετά…

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail

| | , , | 0 Σχόλια

Τα παιδία παίζει;

-Μαμά, τι είναι αυτά;
-Παλιά Αστερίξ…
-Βγάλτα! Τα θέλω!
Μετά από σκληρά παζάρια απόσυρσης άλλων παιδικών μαραφετιών, βγάζω μερικά…
(Σημ. συντ. α. Ποτέ δεν αφήνουμε να χαθεί ευκαιρία για παζάρι και β. ποτέ δεν τα δίνουμε όλα μαζί!)
-Παίζουμε βιβλιοπωλείο;
-Παίζουμε….
(Το αγαπημένο μας παιχνίδι εντός.
Μειονεκτήματα: α. μου παίρνει όλα τα ψιλά και β. όταν βαρεθεί τεράστιες στοίβες βιβλίων πρέπει να μπουν στη θέση τους.)
Κάνω διάφορες δουλειές και κάθε φορά που περνάω από το «βιβλιοπωλείο» είναι μια άλλη μέρα και πρέπει να αγοράσω τουλάχιστον 2 Αστερίξ! Το παιχνίδι ήταν κάπως έτσι…
-Σήμερα έχω σούπερ προσφορά στα 2 Αστερίξ δώρο ένας Μίκυ!
-Πόσο τα έχετε;
-5,30!
-Ορίστε! –Ευχαριστώ! –Παρακαλώ! …και ούτω καθεξής!
Κάποια στιγμή καθώς περνάω μου λέει:
-Πάρτε, καλέ κυρία, ένα περιοδικό… Κανένας δεν παίρνει από μένα… Πάρτε ένα…
-Α, δεν ψωνίζω από το δρόμο! Έχω τον βιβλιοπώλη μου!
-Εγώ είμαι κυρία, ο βιβλιοπώλης σας! Δε με γνωρίσατε;
-Κύριε, Ηλία! Τι πάθατε; Τι κάνετε στο δρόμο;
-Έχασα το μαγαζί μου, ήμουν στο φυλακή…ξέχασα και τη γλώσσα….ο δεσμοφύλακάς μου ήταν Μεξικάνος!
-Πόσο καιρό ήσασταν στη φυλακή;
-3-4 μέρες…
-Μα, πως έγινε αυτό!
-Με ένα λογαριασμό ρεύματος…. ήρθε η ΔΕΗ και τα έχασα όλα! Από τότε είμαι στο δρόμο…. Ήτανε δήμαρχος της ΔΕΗ ο Παπαγεωργόπουλος….

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail

| | , | 2 Σχόλια

ΣΕΚΙΟΥΡΙΤΕΡΙ

Χθες…Αριστοτέλους γωνία με Tiger (έτσι, για να λέμε αυτό που λέμε)… στο πεζοδρόμιο κάθετα (ενοχλητικά, προκλητικά και απαράδεκτα), μαούνα μεταμφιεσμένη σε μοτοσυκλέτα. Νεαροί δύο. Ο ένας κάθετα, ο άλλος κάθεται. Στολές μπλε της εξουσίας, γυαλιά καθρέφτες της γοητείας. Βέρι σμαρτ…φονς… Αφοσιωμένοι αλλόκοτα στη σεκιουριτάδα του εκδοτηρίου του ΟΑΣΘ (…κι άλλη κακή λέξη…). Σίγουρα τους έχουν ερωτευθεί ορισμένα διερχόμενα ανήλικα…
-Συγνώμη ρε παιδιά, πάλι πάνω στο πεζοδρόμιο είστε;
Αυτό πρέπει να ήταν τρομερά αφοπλιστικό, πάγωσαν τα δάχτυλά τους στις οθόνες…
Δε θα πω τι είπαν γιατί ξέρετε και βαριόμαστε όλοι να λέμε τα ίδια….Όμως μετά τα τυπικά του τύπου ” Τράβα μωρή…” και “…έχεις πρόβλημα… και όλο το σετάκι του άντε γ@μήσου τουλάχιστον”, κοντοστέκεται κομπάρσος γύρω στα 60 με σορτς, σακούλες με ψώνια και ένα λεπτό στρώμα “ήμουν χρόνια στο εξωτερικό αλλά δεν ξέρω τι μου γίνεται, για Χρυσή Αυγή καλά πάω;”
Δεν είναι που τον συναρπάζουν οι ένστολοι, δεν είναι που… δεν ντρέπομαι να στείλω τα καημένα τα παιδιά να τα καίει ο ήλιος και ευτυχώς που είναι κι αυτοί και μας προσέχουν (στο σημείο αυτό οι γόηδες μια ενοχή την ένιωσαν, τρεμόπαιξε ο καθρέφτης στα γυαλιά, το είδα!)….εκείνη η οδοντογλυφίδα όμως που στριφογύριζε στη γλώσσα του με επιδεξιότητα…σα να ήταν εκεί από πάντα…
Με την εμφάνιση του συνήγορου του πολίτη οι σεκιουριτερί πήραν τα πάνω τους, σε άλλες εποχές θα ήμουν στην πυρά, στη δική μας πήρα την τροχαία.
Μετά το τηλεφώνημα και καθώς αποχωρώ ο “κάθεται ακόμη” μου λέει:
-Που πας; Να κάτσεις εδώ να περιμένεις την τροχαία!
Και κλείνει η αυλαία με τον “κάθετα” ο οποίος εκστόμισε:
-Η τροχαία έχει τα στοιχεία σου, θα σου κάνουμε μήνυση!”
Ποιό θέατρο του παραλόγου….

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail

| | , , | 0 Σχόλια

ΤΑΚΤΙΣΜΟΣ

…μια αναστάτωση, όπως όταν η γάτα είναι κοντά. Το παίρνω, το αφήνω, δε μου κάνει… οι ήχοι δεν ταιριάζουν. Γυρίζω να δω. Δε φαίνεται, ακούγεται μόνο… ο ψίθυρος που τον έφερε κάποτε στη ζωή σκεπάστηκε απ’ το ούζο. Όλα τα φωνήεντα στον αέρα, αλλά τίποτε. Ο κύκλος των τρομαγμένων σταθερά τρία βήματα πίσω. Το αίμα πηχτό αναβλύζει απ’ το κεφάλι του κι αυτός επίμονα άτσαλος, ακόμη κι εκεί, σε άβολη στάση ψάχνει να γλιτώσει. Ψιθυρίζει, αλλά έχει ξεχάσει τα σωστά λόγια. Άκαμπτος, θυμωμένος πεθαίνει στο κέντρο ενός κύκλου. «Καλά γι’ αυτόν εδώ φωνάξατε ασθενοφόρο;» ειρωνεύεται μια φωνή. Βγαίνει από μάγουλα με συφιλιδικά κατάλοιπα γεμάτα, σκέφτομαι. Να ξορκίσει την καταγωγή του φωνάζει, κι εγώ ρατσίστρια γίνομαι.
Κανείς δεν προσπαθεί να τον αγαπήσει, περιμένουν όλοι να κάνει κάτι θεαματικό, να πεθάνει ας πούμε. Δε γίνεται κάθε μέρα αυτό. Βγάζει αφρούς απ’ το στόμα. Κάποια τσιρίζει από υποχρέωση στο αίμα. Ένα μικρό σφαχτό στο μάρμαρο και η πωλήτρια μέσα απ’ το τζάμι συνεχίζει να πουλάει ομοιώματα ψωμιού ανέκφραστη, με κείνο το γάντι….
Κάποια με βοηθάει, αλλά όχι πολύ, με πίβοτ τα βολεύει νομίζω, μη χαλάσει ο κύκλος. Κρατάμε όλοι τους ρόλους μας γερά. Μου κρατάει το χέρι, εγώ την πληγή, ο χορός το φράχτη. Στα τρία βήματα πάντα. Περιμένουμε το ασθενοφόρο να λύσει τα μάγια. Τα έλυσε.
Αριστοτέλους, ένα συνηθισμένο Σάββατο 25 Μαΐου.
Ίσως και να ζει, να θυμήθηκε τα λόγια…

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail

| | , , | 0 Σχόλια

Περισσότερα