Λοιπόν οι Δευτέρες μ’ αρέσουν γιατί…
….την προηγούμενη βδομάδα ότι έγινε έγινε, αυτές είναι μια νέα αρχή για ένα 7ήμερο που δεν έχει διαμορφωθεί. Κάτι σαν άγραφες σελίδες (που πάντα με προκαλούσαν)…
….τις Δευτέρες όλοι βαριούνται να δουλέψουν κι έτσι έχει ησυχία…
….για τον ίδιο λόγο δε χτυπάει άσκοπα το τηλέφωνο…
….τις Δευτέρες ξεκουράζομαι από τις άπειρες αγγαρείες που μαζεύονται το Σαββατοκύριακο…
….κάνω φιλόδοξα πλάνα για όλη την εβδομάδα, και έχω χρόνο να απογοητευτώ ότι δεν πραγματοποιήθηκαν όλα περίπου την Πέμπτη…
….είναι κλειστά τα κομμωτήρια, τα οποία μου είναι παντελώς αδιάφορα αφού είμαι σχεδόν επαγγελματικά αχτένιστη, αλλά τέλος πάντων αποδεικνύεται έτσι μια (έστω και κλαδική) συνοχή στο ανθρώπινο είδος…
Και τέλος, έχω προσέξει ότι ο ήλιος βγαίνει απ’ την ίδια πλευρά ακόμη και τις Δευτέρες…
