…πλατεία Αριστοτέλους…κοντά στη χαρτοπαιχτική λέσχη…
Ένα περιστέρι πηδάει στο ένα πόδι…γονατίζω να δω καλύτερα, είναι χτυπημένο ή λείπει το πόδι του; (αν ήμουν άλλη θα έλεγα ποδαράκι)
Ακούω κάποιον πίσω μου να ρωτάει: “Θες να το πιάσω; ”
Γυρίζω με τρία άχρηστα ερωτηματικά πάνω στο κεφάλι…
“Συγνώμη κιόλας…”
Τα ερωτηματικά έγιναν πέντε…είμαι σε στάση εκκίνησης για αγώνα δρόμου αλλά σε λάθος ηλικία…γι’ αυτό και δεν απαντάω τίποτε…
“Δεν είναι καλά αυτά για φάγωμα…είναι παλιά!”
Δεν άκουσα πυροβολισμό….ξέχασα όμως το περιστέρι…
