Τις 67 πληγές του Φαραώ θα έχετε ισόβια
Πέντε εκατομμύρια προβλήματα θα αποκτήσετε, αλλά δε θα μπορείτε να τα δικαιολογήσετε
Όχι θα λέτε και Ναι θα γίνεται
Στους 40 βαθμούς με 60 ευρώ ανακυβιστάμενοι
στεγνοί σε θαλασσινή χώρα
με κιμωλία οι υποσχέσεις θα γράφονται
και ο Σίσυφος θα γελάει κουνώντας την ουρά του στο ΑΤΜ φιλικά
και σαν την Χαλκιδική δε θα έχει
ούτε ραδίκι νόμιμο θα έχει στο δόντι σας
Δέκα εκατομμύρια σοφοί πλην τίμιοι δικαστές σέλφι θ’ αλλάζουν και σέλφις θα γίνονται
Και οι καρποί θα πέφτουν -ακόμη- στο έδαφος
μποϋκοτάζ χρόνιο στη γη
και δε θα ξέρετε αυτό το οικόπεδο ποιανού είναι ρε;
Κι ο άνεμος και τ’ άσπαρτα ψηλά βουνά κι ο ήλιος που χρυσολάμπει
κι αυτά κι εκείνα, και τ’ άλλα που είναι λίγο πιο πέρα ήταν πατρίδα μας
όπως το ομογενοποιημένο γάλα αυτά που είχαμε μες στην καρδιά
χωρίς καϊμάκι η γη θα τρέχει ανέμελα στα χωράφια του γαλαξία
προς τον Πλούτωνα… που μόλις της έκανε καρδούλες
Πεζά, Ποιήματα, Παραμιλητά, Παραμύθια…
ΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗ ΛΑΜΠΑ ΦΘΟΡΙΟΥ
Μην περιμένετε να βγάλουμε στριφογυριστά μουστάκια και να κοιτάμε από μουχλιασμένα κάδρα το μέλλον σε στάση τριών τετάρτων. Εμείς είμαστε οι ήρωες, της διπλανής πόρτας, χωρίς χρυσά κουμπιά και γιλέκα. Κανείς δεν θα μας θυμάται στο μέλλον, δε θα ‘χει κάδρα, ούτε τοίχους νομίζω…Βλέπω ένα όνειρο επαναλαμβανόμενο, ξέρετε αυτά που κάτι σημαίνουν, όπου δεν υπάρχουν τοίχοι. Μόνο άτυχοι. Είναι αυτή η άτιμη η διαιώνιση του είδους που μας ταλαιπωρεί και επιμένουμε να υπάρχουμε και θέλουμε αντίγραφα και διαπιστευτήρια της ύπαρξής μας και μυρμηγκολογιάζουμε εδώ κι εκεί τις κεραίες μας. Και ταΐζουμε τη βασίλισσα. Γι΄αυτό την ταΐζουμε. Επειδή πρέπει.
Και αντιστεκόμαστε στον αφανισμό άραγε, μαζεύοντας ψίχουλα;
Κάντε το παρακάτω πείραμα:
• Βρείτε μια μυρμηγκοφωλιά.
• Νυχτώστε καλά τη μέρα, τόσο που να χρειάζεται φως.
• Πάρτε ένα φακό με λάμπα φθορίου, όχι άλλο.
• Ανάψτε το φακό και παρατηρήστε τη γραμμή των μυρμηγκιών.
• Μετά σβήστε τον κι ανάψτε ένα άλλο φως
• Ξαναπαρατηρήστε τη γραμμή των μυρμηγκιών
• Επαναλάβετε μέχρι να αντιληφθείτε τη διαφορά.
Μετά το πείραμα πλύνετε προσεκτικά το βλέμμα σας και κοιτάξτε στον καθρέφτη. Αν δεν βλέπετε τίποτε, είναι από …συνήθεια…
Αραβέλλα Σαλονικίδου | | Featured Articles, Καλώς ή Κακώς Κείμενα, Πεζά, Ποιήματα, Παραμιλητά, Παραμύθια..., Προτάσεις, Σακίδια Προσφύγων-Backpacks for the Refugees 2015-2016 | 0 Σχόλια
ΟΧΙ
Όχι ότι έχει σημασία, αλλά εγώ λέω ΟΧΙ. Και ο λόγος δεν είναι επειδή είμαι ΣΥΡΙΖΑ (που δεν είμαι) ούτε επειδή είμαι ψεκασμένη, ούτε θολωμένη, ούτε χίλια ούτε…
Δεν είμαι αφελής να πιστεύω σε κάτι καλύτερο είτε λέγοντας ΝΑΙ είτε λέγοντας ΟΧΙ. Και οι δύο δρόμοι δύσκολοι. Όμως διάβασα προσεκτικά το ΝΑΙ και δεν μπορώ να συμφωνήσω πουθενά. Κι αν αυτή η Ευρώπη τόσο μας αγαπάει ας μας χαρίσει τα μισά, αλλιώς μην κοροϊδευόμαστε δεν ξεχρεώνουμε ούτε με μπάλα στο πόδι 3 γενιές… Δεν είμαι θυμωμένη με όσους πιστεύουν κάτι άλλο ή έχουν τις ευκαιρίες τους. Ο δικός μου δρόμος όμως, είναι αυτός και θα προτιμούσα να μην τον χλευάζουν, ούτε οι Έλληνες, ούτε οι ξένοι.
Πραγματικά, εδώ που φτάσαμε δε μ’ ενδιαφέρει αν αυτή η κυβέρνηση λέει αλήθεια ή ψέματα. Ξέρω όμως τι έλεγαν οι προηγούμενες, κι αυτό μου φτάνει. Δε μπορώ να πιστέψω κανέναν. Και τώρα που απελευθερώθηκα από την πίστη σε κάτι, δε φοβάμαι τίποτε πιά!
Η πολυκατοικία μας φλέγεται! Προτιμώ να πεθάνω βουτώντας στο κενό, όχι να καίγομαι ζωντανή…
Αραβέλλα Σαλονικίδου | | Καλώς ή Κακώς Κείμενα, Νέα, Πεζά, Ποιήματα, Παραμιλητά, Παραμύθια... | 0 Σχόλια
ΑΝΤΙΠΟΙΗΣΗ
Αφού βαπτίστηκε η παρωπίδα συμφέρον κι ο πόνος είδηση
σκύβω και κοιτάζω το χαλάκι της πόρτας μου
στη γη νόμιζα ακουμπάει και τώρα σκέφτομαι…
αν μου πάρουν τη γη
θα έχω το δικό μου μαγικό χαλί…
Να τα φοβάστε τα μαγικά χαλιά.
Αραβέλλα Σαλονικίδου | | Featured Articles, Καλώς ή Κακώς Κείμενα, Πεζά, Ποιήματα, Παραμιλητά, Παραμύθια... | 0 Σχόλια
“PUT THE FRAPPE DOWN SLOWLY!”
…ανενόχλητοι πίνουμε το φραπέ της λησμονιάς…. Με ολόσωμο γυαλί ηλίου, περπατώντας χαλαρά με 3 λάμδα, και τα χέρια μας ανοιχτά. Δεν κλείνουν απ’ τη μαγκιά. Αλλαξομαγκιές για προσωπική ευχαρίστηση, τα παγάκια με γεύση φρέον, τα σκουπίδια βουνό. Παρκαρισμένοι όλοι στο πεζοδρόμιο του μυαλού μας, με μια υποψία ενοχής αδειάζουμε τ’ αποτσίγαρα της νιότης μας στη σχάρα του δρόμου. Και δεν αναρωτιόμαστε αν είναι της ΕΥΑΘ. Σκασίλα με 2 σίγμα, εμείς οι Έλληνες που βάλαμε φωνήεντα στο αλφάβητο επειδή είμαστε φωνακλάδες και θέλουμε να φωνάζουμε ακόμη και στα γραπτά…
…..τελίτσες….ένα σωρό τελίτσες….καθεμιά, μια κρυφή ιστορία, που βαριέμαι να την πω σωστά, γιατί χάνεται η λογοκρισία μου και θα πρέπει να παζαρεύω τις λέξεις.
…put it down slowly…
Αραβέλλα Σαλονικίδου | | Καλώς ή Κακώς Κείμενα, Πεζά, Ποιήματα, Παραμιλητά, Παραμύθια... | 0 Σχόλια