Ειδομένη 2015/12/11
Καλώς ή Κακώς Κείμενα
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ…
Δεν είναι ότι δε μ’ αρέσουν οι γιορτές.
Το αντίθετο μάλιστα…Θα μπορούσα να χορεύω και να τραγουδάω για μέρες….
Ακόμη και άγνωστους χορούς, και τραγούδια σε άγνωστες γλώσσες…
Δεν είναι ότι δε μ’ αρέσουν οι ευχές.
Το αντίθετο μάλιστα…Αισθάνομαι ολόκληρη μια ευχή, ζωντανή…πάλλουσα…
Δεν είναι ότι δε μ’ αρέσουν τα στολίδια…
Το αντίθετο σίγουρα! Αν μπορούσα θα στόλιζα και τον αέρα…Απλά δε μου κάθεται…
Δεν είναι ότι δε μου αρέσουν τα χριστούγεννα…
Γιατί όχι άλλωστε;
Είναι που θέλω να γιορτάσω μια άλλη γιορτή…κι αυτή δε χωράει στο ημερολόγιο.
Κι αργεί να ξεχειλώσει ο χρόνος…
Σαν προτηγανισμένη πατάτα τον σερβίρουμε στα πιάτα μας…
Κι αργεί να έρθει η ώρα να γιορτάσουμε την ειρήνη μας
ΓΕΜΙΣΤΗ ΤΣΑΝΤΟΠΟΥΛΑ
…για φέτος
ΛΙΣΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
1 γέμισμα άτυχου πουλερικού = 3 σακουλάκια ξηρούς καρπούς + μπισκότα
1 σειρά καινούργια φωτάκια δέντρου = 10 φακούς + μπαταρίες
1 σειρά φωτάκια για το μπαλκόνι = 1 φόρμα
1 στολίδι = 2 αδιάβροχα
1 κουτί κουλουράκια/ ή άλλα –άκια = 3 κουβέρτες επιβίωσης
1 έως 3 ποτά (μετά τα 2 πρώτα/1 βράδυ) = 1 ζευγάρι παπούτσια + 2 ζευγάρια κάλτσες
1 καφές σε μαγαζί με φασαρία = 1 σετ σκούφος+γάντια+κασκόλ
1 καφές πακέτο σε δρόμο με φασαρία = 2 σφυρίχτρες
1 επιχείρηση «παίζω τυχερά παιχνίδια για το καλό», αλλά δεν ξέρω ποιανού = 3-4 σκηνές και μερικοί υπνόσακοι τουλάχιστον…
1 άχρηστο δώρο/αγγαρεία στο συνάδελφο (που ούτως ή άλλως θα σιχαίνεστε και οι δύο) = 5 παιχνίδια τσέπης
1 άσκοπο SMS = 1 ευχή σ’ ένα κομμάτι χαρτί
1 κλήση για παράνομο παρκάρισμα στην αγορά για να αγοράσετε κάτι άχρηστο = το υπόλοιπο σακίδιο….
….καλά χριστούγεννα!
Νο, το διάφανο ψάρι
Όταν έχουμε την πολυτέλεια, κοιμίζω το παιδί μου μ’ ένα παραμύθι (επιτόπιας παραγωγής). Σήμερα του είπα για τον Νο, το διάφανο ψάρι της αβύσσου που είχε την παράξενη ιδιότητα να φωτογραφίζει στο σκοτάδι. Ο Νο ήταν τυφλός, αλλά το σώμα του ήταν φτιαγμένο μόνο από εικόνες. Δεν το ήξερε αλλά φωτογράφιζε ανθρώπους. Δεν ήξερε τι είναι άνθρωπος, δεν ήξερε καν ότι υπάρχει στεριά. Με κάθε εικόνα το σώμα του μεγάλωνε, και μεγάλωνε και μεγάλωνε. Κι όσο μεγάλωνε, ανέβαινε στην επιφάνεια…Και κάποια στιγμή είχε καταλάβει όλη την επιφάνεια της θάλασσας…Κι όποιος κοιτούσε από ψηλά, έβλεπε όλους αυτούς που χάθηκαν. Και τότε άρχισαν όλοι να ταξιδεύουν πάνω απ’ αυτή τη θάλασσα, για να δουν τους χαμένους ανθρώπους και τους αγαπημένους τους …Και πήγαιναν κι ερχόντουσαν
Και πήγαιναν κι ερχόντουσαν…Και πέρασαν τα χρόνια και οι άνθρωποι κάποτε κατάλαβαν ένα μυστικό και σταμάτησαν να πολεμάνε…
Και ζήσαμε εμείς καλά,
κι αυτοί καλύτερα…
Χθες
Χθες
Στην άμμο βλέπαμε μόνο τα χνάρια μας
Στον ορίζοντα κοκκίνιζε μόνο ο ήλιος
Από πάνω μας πετούσαν μόνο γλάροι και χελιδόνια
Το μόνο που αποχαιρετήσαμε ήταν το καλοκαίρι…
Να την απολαμβάνουμε την ειρήνη μας και να την εκτιμάμε…
