ΓΛΑΥΚΟΥ & ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Το χρονικό μιας αποτυχημένης προσπάθειας σε νούμερα!
120…περίπου ημέρες απαιτήθηκαν για να ολοκληρωθεί και η β’ φάση καθαρισμού του σημείου…
40…όχι παλληκάρια…40 και κάτι ανακοινώσεις κόλλησα στις πόρτες των πολυκατοικιών (εγώ η ίδια για σιγουριά) με ειδικό σελοτέιπ που δε λερώνει…
2…τις έβγαλαν και τις ξανακόλλησα…
7…ημέρες τσέκαρα τις ανακοινώσεις ώστε να είμαι σίγουρη ότι όλοι είναι ενήμεροι…
4…παράνομα πασσαλάκια αφαιρέθηκαν…
6….γάτες βολόδερναν σαστισμένες…
2…αυτοκίνητα διαπιστώθηκε ότι είναι εγκαταλελειμμένα…
3…και ο κούκος δεν ήρθε, γιατί σκούπιζε το κατώφλι του ρολογιού σε γνωστή παλιά ιστορία καρτούν…
1…μας ευχαρίστησε!
0…ημέρες διατηρήθηκε η καθαριότητα!
0…ιδιοκτήτες αυτοκινήτων τα απομάκρυναν για να καθαρίσουμε!
Ευχαριστώ τους κατοίκους της περιοχής που περίμεναν υπομονετικά την Πέμπτη 25 ώστε επιμελώς να ξεκολλήσουν τις ανακοινώσεις από τις πόρτες τους… φαντάζεστε να έπρεπε να το κάνουμε κι αυτό;
Featured Articles
ΘΥΜΑΜΑΙ…
Θυμάμαι… τα πρόσωπα του ’60, ρετουσαρισμένα μάγουλα και συσκευές από βαριά μέταλλα σε χρώματα παστέλ. Γυαλισμένα παπούτσια και δύσκολα ρούχα, χαμογελαστά όλα… Και μια υποψία μούχλας κάπου.
Άραγε πρόσεξε κανείς ότι οι κούκλες στις βιτρίνες δε γελάνε ποτέ;
Μετά, copy paste οι χίπις, δεν το’ χουμε… λίγο η θρησκεία, λίγο ένας μεταπολεμικός συντηρητισμός, λίγο ένας προπολεμικός…. περάσαμε κατευθείαν απ’ τα έπιπλα εκ Γερμανίας σε άλλα έπιπλα εκ Γερμανίας…
Και θυμάμαι, ότι ακόμη και οι φιόγκοι έδειχναν ότι κάποτε θα τελειώσουν αυτές οι παρελάσεις μαϊμού τελειότητας και θα στρωθεί άσφαλτος κάπου, και θα γίνει μια ωραία γέφυρα απ’ αυτές που θαυμάζουν οι τουρίστες αναγκαστικά σε κάποια χώρα…
Θυμάμαι ότι ήμουν σίγουρη, ότι όλα είναι ένα μεταβατικό στάδιο θα είμαστε κάποτε μια περιποιημένη χώρα της σειράς… απλά περιμέναμε να κοπάσει ο θόρυβος από τις ταπετσαρίες του ’70.
Υπομονετικά περίμενα να τρυπήσουν όλα τα σοσονάκια που φορέθηκαν με γόβες και θυμάμαι, ότι και τότε περίμενα ότι αυτό θα ήταν το τελευταίο εμπόδιο για την εξέλιξη της χώρας…
Περιμένοντας, φρόντισα να ρίχνω σπόρους στο δρόμο μου… όχι για να τον ξαναβρώ, για να τρώνε τα πουλιά.
Ξύπνησα ένα πρωί και είχα βάρδια στο συσσίτιο, στους δρόμους δεν αναγνωρίζω πια το τέλος μιας εποχής, αντίθετα, όλοι οι αιώνες μαζεμένοι εδώ τώρα ανταγωνίζονται …
Έχουν ξεφύγει τσουλούφια απ’ την κόμμωση μπανάνα, γονιδιακά κατάλοιπα από κάθε λογής αμαρτία βασανίζονται σε απίθανες στάσεις… κάποιες είναι λεωφορείου…
Αν ήμουν παιδί, θα τάιζα τη σαύρα μου να γίνει δεινόσαυρος να τελειώνουμε.
Αραβέλλα Σαλονικίδου | | Featured Articles, Καλώς ή Κακώς Κείμενα, Πεζά, Ποιήματα, Παραμιλητά, Παραμύθια... | 0 Σχόλια
ΝΕΑ ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
(…όπως λέμε μυστική Θεσσαλονίκη)
Η Επιτροπή Ταπεινής Ζωής & Μυστικού Περιβάλλοντος ενός Δήμου (που για ευνόητους λόγους δεν μπορώ να αναφέρω) σε συνεργασία με τις αρμόδιες Δ.Ο.Υ. (Διάφορες Ομιχλώδεις Υπηρεσίες …που πήγε το μυαλό σας; ) διοργανώνει τη Β΄ Φάση ευπρεπισμού, καθαρισμού των οδών Αγ. Νικολάου και του ακάλυπτου χώρου επί της οδού Γλαύκου. Η δράση θα πραγματοποιηθεί για να ικανοποιηθεί το νοσηρό βίτσιο της Προέδρου (με κεφαλαίο) της ανωτέρω επιτροπής.
Ημερομηνία και ώρα δεν θα ανακοινώσουμε γιατί μπορεί να γίνει γνωστό και να έρθουν εθελοντές και παπαράτσι. Μάλιστα ίσως γίνει νύχτα για καλύτερα αποτελέσματα.
Προειδοποίηση:
Φωτογράφηση ή βιντεοσκόπηση απαγορεύονται δια ροπάλου!
Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ!
(….ας καθαρίσει μόνη της η παλαβή! Εμείς μια χαρά είμαστε με τα σκουπίδια, τα μαζεύουν αυτοί με τα καρότσια…)
(Πληροφορίες-Συμμετοχές τηλ.: 0000 000000 / Μάτα Χάρι τηλ.007)
Αραβέλλα Σαλονικίδου | | Featured Articles, Δράσεις-Εκδηλώσεις, Καλώς ή Κακώς Κείμενα, Νέα | 0 Σχόλια
ΔΗΘΕΝ
…και φυσικά δεν είναι οι γιορτές που μ’ εκνευρίζουν, ούτε οι θρησκείες και τα έθιμα. Αυτό που δεν αντέχω είναι η κοινή αποδοχή και η καλλιέργεια του δήθεν.
Επειδή βαριόσαστε να αναφέρω τις ηλίθιες λαμπάδες-μπρελόκ-ρομπότ, την επίθεση στα τρόφιμα και γενικότερα όλο το σετ (συν του αναπάντητου ερωτήματος του πασχαλινού λαγού), θα πάω κατευθείαν Αριστοτέλους με Ερμού.
Τι είναι εκεί; Τις κοινές μέρες δεν είναι εκεί το σπιτάκι απ’ το Χαμόγελο του Παιδιού. Τις υπόλοιπες είναι εκεί για να μας ευαισθητοποιεί για την περίπτωση που αναισθητοποιηθήκαμε. Τι μου φταίει το σπιτάκι; Πέρα από το ελαφρώς ατημέλητο στυλ του, τίποτε, το δήθεν μ’ ενοχλεί είπαμε… Λοιπόν στο σπιτάκι τις μη κοινές μέρες 4-5 εθελόντριες (άντρες δεν είδα) πουλάνε διάφορα φιογκοποιημένα αντικείμενα για την ενίσχυση του όλου θέματος. Στο διπλανό δρομάκι (σε παράλληλο σύμπαν) ίδια αντικείμενα πουλάνε τα παιδάκια που θα έπρεπε να μην είναι σε κανένα Χαμόγελο του Παιδιού και να παίζουν χαρούμενα σε μια παιδική χαρά.
Αν ξεπεράσουμε το εμπόδιο της έλλειψης παιδικών χαρών, σκαλώνουμε αμέσως μετά στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα πάντα ως πολιτισμός. Στο δήθεν. Κανείς δε βλέπει τα παιδάκια, όλοι όμως βλέπουν το σπιτάκι και αγοράζουν…
Αραβέλλα Σαλονικίδου | | Featured Articles, Καλώς ή Κακώς Κείμενα, Πεζά, Ποιήματα, Παραμιλητά, Παραμύθια... | 0 Σχόλια
Μανωελλάδα…
…με μια σφαίρα διαφορά η λοιπή επικράτεια…
…και στην πολιτισμένη, πολυπολιτισμική Θεσσαλονίκη, όπου τα παλιά τα χρόνια καλλιεργούσαν ρούχα, ο βιοτέχνης (ένας, όχι όλοι) έβαζε αγγελία για γαζώτρια, και τότε Ελληνίδες ήταν οι πιο πολλές, όμως έπρεπε να δουλεύουν μέχρι να πρηστούν τα πόδια τους, και λίγο την τουαλέτα να φροντίζουν, και μ’ ένα πανί λίγο τα ράφια… όταν η γυναίκα τους ήταν εκεί, κι όταν έλειπε, λίγο τον κώλο τους έπιανε ή κάπου στριμωχτά έπρεπε από κάτι να γλυτώσουν… Κι άμα έφτανε σε τίποτε δύσκολα… «άντε μωρή πατσαβούρα, σαν εσένα χιλιάδες…» έλεγε κι έκανε κάτι σιχαμένο…
Όμως δεν τις πυροβολούσαν νομίζω…
Αραβέλλα Σαλονικίδου | | Featured Articles, Καλώς ή Κακώς Κείμενα, Πεζά, Ποιήματα, Παραμιλητά, Παραμύθια... | 0 Σχόλια