Χωρίς κατηγορία
ΤΩΡΑ ΔΩΡΕΑΝ ΩΡΑΡΙΟ ΓΡΙΦΟΣ!
…και ήθελα προχθές να πάρω καναδυό πραγματάκια απ’ την αγορά…κοντοστάθηκα…λες να είναι 251 τετραγωνικά και να τραβιέμαι άδικα; Μπα, 180 το πολύ…πανωφόρι , τσάντα…λες ρε να είναι αλυσίδα; έχει και στην Εγνατία νομίζω…φοράω τα γάντια… Όχι, μόνο δύο πρέπει να είναι…πιάνω το πόμολο…franchise είναι…αλλά μήπως είναι outlet…βγάζω το ένα γάντι…τη μέρα είναι;….Βγάζω τα γυαλιά ηλίου και τί να δω! είμαι σε εκπτωτικό χωριό την εποχή της φεουδαρχίας, με λευκές νύχτες χωρίς χιόνι και νότιο σέλας!!
Τι πίνουμε και δε σας δίνουμε;
ΠΑΡΑΜΟΝΗ
Παραμονή…στην οδό του φτεροπόδαρου θεού, ξεφεύγω απ’το μπουλούκι που μεθάει ανέμελα, αναπτύσσω ταχύτητα…είμαι έτοιμη να ξεδιπλώσω τα φτερά μου και να απογειωθώ! Πέντε μέτρα άνοιγμα τουλάχιστον…τα αντιανεμικά μανίκια μου μπαίνουν κι αυτά στο παιχνίδι…και μετά…
…έστριψα στη Βενιζέλου!
(next time!)
Αραβέλλα Σαλονικίδου | | Πεζά, Ποιήματα, Παραμιλητά, Παραμύθια..., Χωρίς κατηγορία | 0 Σχόλια
ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΧΟΝΤΡΟΙ
Κασσάνδρου με Αγ. Νικολάου γωνία, στην Αίγλη… 4 χοντροί άνθρωποι, τρεις γυναίκες κι ένας άντρας. Τα ρούχα τους σε διάφορες αποχρώσεις του μαύρου, καμία σωστή. Οι γυναίκες με μαλλιά σε διάφορες αποχρώσεις του κίτρινου, καμία σωστή. Συνοφρυωμένοι, σκεπτικοί, κάτι τους απασχολεί έντονα. Πλησιάζω όλο και περισσότερο… προσπέρασα το κρεοπωλείο, μόλις…Περνάω απέναντι… Την ίδια στιγμή ξεκινάει και ο άντρας από το απέναντι πεζοδρόμιο. Διασταυρωνόμαστε ή κάτι τέτοιο… Ακουμπάνε τα μανίκια μας λίγο, όταν ακούω τη λυτρωτική φράση: ” Εντάξει! το κατσίκι θα μπει στο φούρνο και το αρνί στη σούβλα!”
“Ναι, το κατσίκι θα μπει στο φούρνο και το αρνί στη σούβλα!” επαναλαμβάνει η μια γυναίκα του χορού γυρίζοντας το χέρι της μηχανικά …
…και μετά κάλπασα στο μέλλον ανέμελα…
ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ MARKETING Ή ΤΙ;
Ναι! η έκθεση είναι πάντα εμπειρία!
Κοπέλες (που λέει ο λόγος) με διαφημιστικά γνωστής φίρμας καλλυντικών (όνομα δε λέμε). Στημένες σαν αρπάγη κουλοχέρη (του στυλ δε γλιτώνετε, το’χουμε σχεδιάσει), βαμμένες κάτι μεταξύ Μοναστηρίου και Προμηθέως.
Απλώνουν το διαφημιστικό έναρξης μαγνητοφωνημένου μηνύματος:
-Καλησπέρα σας! Είμαστε……Σας προσφέρουμε τη νέα σειρά….μπλαμπλαδιασμένων καλλυντικών που….(δε θα μάθω ποτέ τι κάνουν)
-Δε χρησιμοποιούμε καλλυντικά, ευχαριστούμε! (όπου –ούμε, εγώ και η μαμά μου)
Και τι λέτε είπε η απαυτή με τα ασημένια καπάκια ματιών;
-Άμα δεν κάνετε ούτε μπάνιο!!
Ζωντανή είναι ακόμη μην ανησυχείτε…. αλλά σκέφτομαι, μήπως σιγά σιγά θα μας δέρνουν κιόλας;
Αραβέλλα Σαλονικίδου | | Πεζά, Ποιήματα, Παραμιλητά, Παραμύθια..., Χωρίς κατηγορία | 0 Σχόλια